Je zachte lippen raakten die van mij,
dat gevoel maakte me even heel blij.

Wauw!

Wauw, waar ben jij uitgevonden?
Jij bent wel heel bijzonder!

Bestemming onbekend.

Maak me wakker,
dit is een droom.
Ik ben zelf veel zwakker,
dan een dotje room.

Deze onbekende plek,
waar ben ik toch?
Ik snap het niet.. ..gek.
Wat komt er nu nog?

Ik weet niet meer..

Waarom kan ik jou niet vergeten,
en is mijn hart nog steeds gespleten.

Constant ben je in mijn gedachten,
en loop ik naar je te smachten.

Ik wil niet meer denken aan jou,
Maar dan sta ik alleen in de kou.

Ik weet niet meer wat ik wil zijn,
Maar nu is het ook niet meer fijn.

Tegenstellingen

Ik voel me blij,
Ik voel me weer mij.
Ik voel me gevleid,
Ik ben mijn oude mij kwijt.

Ik voel me verward,
Ik voel me zwart.
Ik voel de schrik,
Ik ben niet een nieuwe ik.

Rozen

Rozen zijn van liefde,
waarom heb ik ze gekregen?
Rozen krijg je van geliefde,
ik ben toch niet van plek gestegen?

Ik kreeg ze onverwacht,
Maar het maakt me kil.
Je rozen zijn een pracht.
Maar zeg alsjeblieft wat je wil!

Mijn wereld.

Kijkend hoe de regendruppels neerdalen,
Hoe de boombladeren hun dood halen.
Ze weerspiegelen de wereld van mij,
En drukken mijn dromen opzij.

Finally!

Eindelijk
kan ik gaan,
gaan en staan
waar ik wil.
Het is stil,
maar ik verlang.
Als iedereen bang
is en verder raakt
zonder te zijn volmaakt
met mij in hun herinnering.

Afscheid zonder Afscheid

Afscheid nemen is zwaar,
maar zo ineens was het daar.
Ons bestaan verdween,
en ik zakte als pudding ineen.

Afscheid zonder een groot woord,
Mijn leven was vermoord.
Jouw leven ging door,
zonder enig gehoor.

Het voelt als verlies zonder een afscheid.

Ik mis je.

Ik voel je niet meer,
maar elke dag is gevuld met
het missen van jouw aanwezigheid.
Je bent al veel te lang weg
en dat je er niet meer bij zal zijn
is een confronterende feit.

Bang.

Zittend aan de keukentafel,
tikt de tijd voorbij.
De herinneringen vervagen,
van jou en mij.

Bang zal ik zijn,
wanneer jij zal verdwijnen.
Huilend op bed,
zal ik liggend schrijnen.

Nordhorn!

Eindelijk zal ik gaan,
ver hier vandaan.
Uit het land,
en naar het strand.

Mijn eigen plekje,
in een fijn optrekje.
Alleen verlaten,
lopend door de straten.

- Nordhorn here we come!

Je bent mooi..

Zo mooi als je bent,
Je lange postuur..
Ik raak er niet aan gewent.
Telkens opnieuw een avontuur.

Een huid zo zacht als zijde,
en gekleurd als porselein.
Alleen wij beide,
Wat is dat toch fijn.

Je ogen als een diepe oceaan,
Helder blauw als de lucht.
Dat beeld zal nooit vergaan,
zegt ze met een diepe zucht.

Jouw bewegingen zijn verrassend,
Lomp maar toch elegant.
Was je maar blijvend,
voor altijd hand in hand.

Je draagt een heerlijke geur,
Zoetig en fris.
Het geeft me een blozende kleur
Het is wat ik heel erg mis.

Je staat voor altijd in mijn geheugen gegrift.

Mijn wereld.

Langzaam wordt ik opgevreten,
de duisternis treed sluw naar binnen.
Rustig gaan mijn ogen dicht,
en zal mijn einde beginnen.

Ik leef nu in mijn eigen wereld,
daar zijn mijn dromen werkelijkheid.
Mijn fantasie komt tot leven,
en ben ik alles even kwijt.

We missen je..

Vrij van het leven,
niks kan je ons meer geven.
Verlost van de pijn,
dat is wél heel fijn.

Nooit mocht jij gaan,
weg uit ons bestaan.
Wij hebben veel verdriet,
maar vergeten zullen we jou niet.

-We zullen je missen..

'No one ever said it would be this hard.'

Verloren

Ik kreeg nog 'vriendschap',
maar dat was schijn..
Je bent heel erg veranderd,
en dat doet me heel veel pijn.

Creperen in verdriet,
dat wat ik nog had was hoop.
Hoop op nog een beetje liefde,
maar ben nu rijp voor de sloop.

'Verloren wat ik nooit bezat.'

Leeg hart

In een leeg hart,
gevuld met eenzaamheid.
Loopt nog steeds mijn liefde rond,
ook al ben ik hem al lang kwijt.

De nacht.

Koude nachten,
Stille nachten,
Kille nachten en
Eenzame nachten.

Langs verleidelijke grachten..
loop ik door de straten,
met de kou van de nacht.
Met in mijn gedachten,
jou als enigste pracht.

Play music and sing a song.

Sneeuw.

Hier buiten in de frisse lucht,
loop ik door de koude sneeuw.
Mijn gedachten ergens anders,
en van binnen een pijnlijke schreeuw.

Denken kan ik niet meer,
mijn hoofd is zo verward.
alles is verdwenen,
alleen jij hebt mijn hart.

In mijn eentje is alles anders,
De sneeuw maakt me hier koud.
Gelukkig word ik niet meer,
want ik mis mijn mooie engel van goud.